olmasından istifade önce Pamukkalede geçirdiğimiz bir günden sonra,
yolumuzu HacıBektaş'a düşürdük.Yirmili yaşlarımızın sonlarındayız.
Uçsuz bucaksız Anadolu bozkırında bir vahaya girdiğimi hissettim önce.
Tüketmekte deva arayan çölleşmiş ruhumda bir kıpırtı hissettim sonra.
Sonra,dergah.Tüylerim diken diken diye anlatılan duygular vardır.
Evet tüylerim diken diken ,kalbim yerinde duramaz oldu.
Hazreti hünkarın huzuruda ruhum kanatlandı.Utanarak çıktım huzura.
Hünkar buyurdu;
''İman akıl üzredir.Akıl sultandır.Ve ten içinde naipdir.Pes,sultan
gitse naib nite dura.Mesela, iman bir hazinedir.İblis uğrudur.(hırsızdır)
Akıl hazinedardır.Hazinedar gitti,uğru hazineyi nitti?
Ve dahi bir kavilde iman koyundur,akıl çobandır,iblis kurttur.Çoban
gitti,kurt koyunu nitti?
Dahi bir kavilde iman süttür,akıl bekçidir,iblis ittir.Üçü dahi bir evde ve
bir yerdedir.Bekçi evden gitti.Süt bekçisiz kaldı.İt sütü nitti?''
Böyle tanıştım ilkdefa Hazreti Hünkarla,tüylerim diken diken girdiğim huzurdan gözümde
yaşlar ve gönlümde anlatılmaz bir huzurla ayrıldım.
Bir bilinmezden ''zafer için değil, sefer için '' geldiğimizi ve bilinmeyen fakat
çokta uzun olmayan bir zamanda geldiğimize geri döneceğimizi, ilk defa gönlümün
içinde ordada hissettim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder